Mijn kleine zusje, of moet ik zeggen ‘de jongste’, heeft vandaag de tienerjaren achter zich gelaten. Het uitgelezen moment om een blog aan haar te wijden! 

Lene haar tienerjaren waren turbulente jaren, een echte rollercoaster. Op sommige momenten was het échte liefde tussen de zussen, maar regelmatig konden we elkaar niet uitstaan en waren we liever enig kind geweest.

Ondanks dat mijn kleine – 2 koppen grotere – zusje jonger is, heb ik wel heel wat van haar geleerd. 

Ten eerste weet ik na mijn zusje haar puberjaren dat met deuren gooien en stampvoetend naar de kamer lopen als je je zin niet krijgt, echt nooit zal werken.

Koppig zijn? Dat werpt dan wel af en toe zijn vruchten af, maar er zijn altijd grenzen geweest. In het leven moet je altijd wel dingen doen die je niet leuk vindt. Ja, ook de kippen gaan eten geven, Lene 🙂

Daarnaast weet ik dat geduld een mooie zaak kan zijn. Lene heeft een ongelofelijk talent voor tekenen, knutselen en kostuums in elkaar steken. Uren, dagen, weken en zelfs maanden kan ze zich bezig houden met projecten. En het resultaat? Dat is elke keer opnieuw verbluffend goed.

Dankzij haar weet ik ook dat make-up een wondermiddel is (dat bij mij niet werkt). Want ze weet perfect hoe ze haar schone gezichtje kan omtoveren in een gedrocht met enkel een paar (lees: 10) potjes make-up. Of was het omgekeerd?

Kreupel rondlopen als je nog maar net 20 bent? Ook mogelijk! Over een aantal jaar kunnen we haar al een nieuwe knie cadeau doen. Geen zorgen Lene, je ziet er fantastisch uit met de kinetape rond je been. 

And last but not least, ik heb geleerd dat zusterliefde onvoorwaardelijk is. We kibbelen enorm vaak. Maar lief klein zusje, weet dat ik je enorm graag zie!

Een hele gelukkige 20ste verjaardag! Welcome to the club ♥